پیامبر صلى الله علیه وآله : لَمّا خَلَقَ اللّهُ المَعیشَةَ جَعَلَ البَرَکاتِ فِى الحَرثِ وَ الغَنَمِ؛
چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، برکتها را در کشاورزى و گوسفنددارى قرار داد.
کنزالعمّال، ح 9354
رسول اکرم صلى الله علیه و آله : لَمّا خَلَقَ اللّهُ المَعیشَةَ جَعَلَ البَرَکاتِ فِى الحَرثِ وَ الغَنَمِ؛ چون خداوند، وسایل زندگى مردم را آفرید، برکتها را در کشاورزى و گوسفنددارى قرار داد. کنزالعمّال، ح 9354 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : مَنِ اقْتَصَدَ اَغْناهُ اللّهُ وَ مَنْ بَذَّرَ اَفْقَرَهُ اللّهُ وَ مَنْ تَواضَعَ رَفَعَهُ اللّهُ وَ مَنْ تَجَبَّرَ قَصَمَهُ اللّهُ؛ هر کس میانهروى کند، خداوند بىنیازش سازد و هر کس ریخت و پاش نماید، خداوند نادارش کند، هر کس فروتنى پیشه کند، خداوند بلندش نماید و هر کس بزرگى کند، خداوند خُردش نماید. کافى، ج 4 ، ص 95، ح 1 |
رسول اکرم صلى الله علیه و آله : اَلدَّیْنُ دَیْنانِ: فَمَنْ ماتَ وَ هُوَ یَنْوى قَضاءَهُ فَاَنَا وَلیُّهُ وَ مَنْ ماتَ وَلایَنْوى قَضاءَهُ فَذاکَ الَّذى یُؤْخَذُ مِنْ حَسَناتِهِ لَیْسَ یَوْمَئِذٍدینارٌوَلادِرْهَمٌ؛ قرض بر دو نوع است: هر کس از دنیا برود و قصد داشته باشد که قرض خود را بپردازد من سرپرست او خواهم بود و هر کس از دنیا برود و قصد داشته باشد که قرض خود را نپردازد، در مقابل آن از اعمال نیک او بر مى دارند، زیرا در آن روز دینار و درهمى نیست. نهج الفصاحه، ح 1609 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : أَقِلَّ مِنَ الدَّیْنِ تَعِشْ حُرّا؛ قرض کمتر گیر تا آزاد باشى. نهج الفصاحه، ح 432 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : مَنْ أَرادَ تُسْتَجابُ دَعْوَتُهُ وَأَنْ تُکْشَفَ کُرْبَتُهُ فَلْیُفَرِّجْ عَنْ مُعْسِرٍ؛ هر کس مى خواهد دعایش مستجاب و اندوهش برطرف شود، به تنگدست مهلت دهد. کنزالعمال، ج 6، ص 215، ح 15398 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : کَمالایَحِلُ لِغَریمِکَ أَنْ یَمْطُلَکَ وَهُوَمُؤْسِرٌفَکَذلِکَ لایَحِلُّ لَکَ أَنْ تَعْسِرَهُ إِذا عَلِمْتَ أَنَّهُ مُعْسِرٌ؛ همانطور که براى آن کسى که از تو قرض گرفته جایز نیست که اداء آن را به تأخیر بیندازد، پس براى تو هم جایز نخواهد بود که با این که مى دانى او تنگدست است از او مطالبه کنى. ثواب الاعمال، ص 138 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : مَنِ احْتاجَ إِلَیْهِ أَخوهُ الْمُسْلِمُ فى قَرْضٍ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَیْهِ فَلَمْ یَفْعَلْ حَرَّمَ اللّه عَلَیْهِ ریحَ الْجَنَّةِ؛ کسى که برادر مسلمانش در قرضى به او نیاز پیدا کند و او بتواند قرض بدهد و چنین نکند، خداوند بوى بهشت را بر او حرام مى کند. امالى صدوق، ص 516 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : مَنْ أَقْرَضَ مَلْهوفا فَأَحْسَنَ طِلْبَتَهُ اسْتَأْنَفَ الْعَمَلَ وَ أَعْطاهُ اللّه بِکُلِّ دِرْهَمٍ أَلْفَ قِنْطارٍ مِنَ الْجَنَّةِ؛ هر کس به گرفتار و درمانده اى قرض بدهد و در پس گرفتن آن خوشرفتارى کند [گناهانش پاک شده] اعمالش را دوباره شروع مى کند و خداوند در برابر هر درهم، هزار قنطار (ثروتى فراوان) در بهشت به او عطا کند. ثواب الاعمال، ص 289 |
پیامبر صلى الله علیه وآله : إِنَّ اللّهَ تَعالى مَعَ الدّائِنِ حَتّى یَقْضىَ دَیْنَهُ مالَمْ یَکُنْ دَیْنُهُ فیما یَکْرَهُ اللّهُ؛ خداوند یار قرضدار است تا قرض خود را بپردازد بهشرط آنکه قرض وى بر خلاف رضاى خدا نباشد. نهج الفصاحه، ح 733 |